martedì 29 novembre 2016

'N-SILENZIU SI L'AGGHIUTTI di Piero Carbone

'N-SILENZIU SI L'AGGHIUTTI


Mamma, li turchi
su junti a la marina,
cantava anticamenti
la canzuna.

Scinnivanu ccu armi
e scimitarri.
Sbarcavanu arraggiati
comu cani.

Ora arrivanu di notti
a l’ammucciuni,
ammunziddrati
n-capu li varcuna.

Parinu lapi, lapi
appizzati
a na vrisca di feli
ncatinati.

L’acqua l’annaculìa.
Mancianu luna.
Chinu lu cori
ma muorti di fami.

A Puortu Palu c’è cu và,
cu và a Pachinu,
a Lampedusa, o puru
cchiù luntanu.

Nuddru li vidi,
nuddru li scummatti,
pirchì lu mari n-silenziu
si l’aggliutti.

Piero Carbone


Mamma, li turchi/son giunti alla marina,/ cantava
anticamente/la canzone./ Scendevano con armi/e
scimitarre./ Sbarcavano arrabbiati/ come
cani./Ora arrivano di notte/ di nascosto,/
ammassati/ sopra i barconi./ Sembrano api, api/
attaccate/ a un favo di miele/ incatenate./
L’acqua li dondola./ Mangiano luna./ Pieno il
cuore/ma morti di fame./A Porto Palo c’è chi
va,/chi va a Pachino,/a Lampedusa, oppure/ più
lontano./Nessuno li vede,/ nessuno li cerca,/
perché in silenzio/il mare se li inghiotte.

Nessun commento: