venerdì 30 ottobre 2015

CHIACCU DI FURCA di Nino Martoglio


CHIACCU DI FURCA

– Ah vàja... dammi 'nsordu! – Chi nn'ha' a fari?
– Quantu m'accattu 'n sordu 'i tricchi–tracchi!
Va, va, ca pazzu sì!... Non ti stricari
'nterra, sbirru, ca 'i causi ti spacchi!

– Dammillu! – Oh, non mi fari quadiari!...
Chianci, ca beddu si', quannu ti ciacchi!...
– E daccillu, n' 'o fari piccïari!...
– Ci dugnu 'n cornu!... A tia chi nnicchi nnacchi?

Ju ha' dòrmiri, e si sècuta a sunata,
vi 'ncùcchiu 'i testi a tutti dui, l'ha' 'ntisu?
– Ah, sì?... Tè cca, chiaccu di furca, pozza

mi ti sparunu a scanciu 'mmenzu 'a strata
e ti portanu dintra tisu tisu!...
Accura, sbirru!... Accura p' 'a carrozza!!...

Note. – Chiaccu di furca (letteralmente tradotto: cappio da forca: ha il significato di scavezzacollo) – M'accattu (mi compro) – Sordu (soldo) – Tricchi–tracchi (voce onomatopeica, da tricche tracche) – Stricari (strofinare) – Causi (calzoni, brache) – Quadiari (riscaldare, adirarsi) – Chianci (piangi) – Ciacchi (spacchi da ciaccarisi, piangere sguaiatamente) – Piccïari (piangere noiosamente: da picciu: piagnisteo) – Chi nnicchi nnacchi (modo di dire di origine sveva, per significare: chi ti immischia) – 'Ncucchiu (da 'ncucchiari: congiungere violentemente) – Accura (abbii cura, sta attento)



Nessun commento: