domenica 18 gennaio 2015

PUETA di Petru Fudduni

PUETA di Petru Fudduni

Cardedda, si' pueta ammuntuvatu,
e la bona nutizia n'haju avutu;
senti stu dubbiu ca t'haju purtatu,
e sciogghimillu comu n'hai sciugghutu;
si mi lu sciogghi ti restu obbligatu,
e cunfessu ca si' pueta astutu:
lu vivu porta lu mortu abbrazzatu,
lu mortu va ciancennu ed è pasciutu.

CARDELLA

La ciaramedda è chissa: ti disputu;
un omu vivu pigghia appropriatu
un utru, e si l'abbrazza risulutu,
lu pasci ccu lu so propriu sciatu,
e lu mortu cci cianci ed è pasciutu;
lu dubbiu già l'haju dichiaratu;
pueti, ca sti termini hannu avutu,
iura ca pocu assai ci n'hanu statu.

PROPOSTA

Cu' lu dici ca è masculu lu ventu?
Cu' lu dici ca è fimmina la luna?
Pirchì a lu munnu vinniru lu stentu,
lu bisognu, la fami e li manciuna?
Qual'è dda cosa ca doppu un mumentu
muta, e diventa 'n'autra pirsuna?
Ju lu vogghiu di vui stu sintimentu
videmu a cu' cchiù chiaru mi lu duna.

RISPOSTA

Ha la forza di masculu lu ventu,
cancia comu li fimmini la luna;
ppi travagghiari cci voli lu stentu,
lu bisognu, la fami e li manciuna.
Eni lu' tempu ca doppu un mumentu,
muta, e diventa 'n'autra pirsuna.

Petru Fudduni

Nessun commento: